woensdag 20 juni 2018

Terug naar nu • Projectje



Normaal doe ik het nooit (sporten, ben je gek), maar vandaag ga ik naar buiten om een stukje te rennen. Niet hardlopen, maar gewoon rennen. En mijn hoofd leegmaken. Ik hobbel over de onverharde paadjes langs de weilanden en het water, steeds sneller en net zo lang tot ik niet meer kan. De lucht is donker en na vijf minuten begint het te regenen. Binnen enkele ogenblikken plakt het gele shirt dat ik van de week kocht, puur en alleen omdat ik altijd zo vrolijk word van geel, doordrenkt met water tegen mijn lijf.
Ik vind de regen niet vervelend, want ik vind het fijn om de koele druppels op mijn blote armen te voelen en poeltjes te zien maken in de klei op de grond. Het water in de rivier naast me is opeens gevuld met duizenden kringetjes. Als ik om me heen kijk zie ik de dorpse natuur, en in de verste verte geen mens te bekennen. 



Ik vind het steeds fijner om soms even van die momentjes te pakken waarin ik compleet alleen ben, zonder telefoon, met een boek, tijdschrift, mijn camera of gewoon even alleen mezelf. Een jaar geleden lachte ik nog om het concept van mindfulness. Onzin, dacht ik. Ik wilde me niet eens verdiepen in de precieze betekenis van die 'zweefteverij'. Maar zie, hier zit ik nu toch even volledig uit mezelf een potje mindful te doen, terwijl ik me intussen nog altijd een nuchter persoon kan noemen. 

Het afgelopen jaar ben ik veel veranderd, ik merk het aan alles. De middelbare school heb ik achter me gelaten en op de universiteit is een wereld voor me open gegaan. Ik ben me bewuster van mezelf, maar ook van het feit dat ik nog lang niet weet wie ik echt ben of wat ik echt wil, maar het is leuk om steeds kleine dingetjes te ontdekken. 

Oude patronen doorbreken en meer stilstaan bij kleine momentjes helpen me echt bij dit hele ontdekken. In mijn hoofd zit een soort projectje: 'Ik maar dan anders'. Meer doen wat ik leuk vind, minder doen wat altijd zo lekker veilig is en meer doen wat ik misschien een beetje eng vind. Maar toch nog dicht bij mezelf blijven. 



Dit artikel is een klein beginnetje, maar ik wil nog iets verder uitweiden en uitleggen wat ik precies van plan ben. Eerst even alles in mijn hoofd op een rijtje. Of zal ik het zo zeggen: 'even lekker zweverig en mindful doen', dan komt er vanzelf wel iets zinnigs uit rollen :)

En dan nu de vraag van vandaag:

Op een schaal van 1 tot 10, hoe graag ren jij buiten door een stortbui in je favoriete gele shirt?
1 is 'Tine ben je wel helemaal lekker' (nee) en 10 is 'Ik sta nu buiten in mijn favoriete gele shirt nat te regenen, echt intens genieten dit'.




2 opmerkingen:

  1. Antwoord op de vraag van vandaag:
    Ik denk wel een goede 9. Ik kan me helemaal indenken dat het soms heerlijk is om alles los te laten en dit soort momenten te beleven. Ik moet alleen nog een geel shirt kopen denk ik.
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een leuke post!! Heel leuk om te lezen en je schrijft ook zo leuk! Wat betreft je vraag, ik den een 6,5? Maar dat komt, omdat ik eigenlijk nooit hardloop en mezelf dat niet snel zien doen. Ik begrijp wel dat het erg lekker kan zijn, die koude regeldruppels haha.

    BeantwoordenVerwijderen

|