zaterdag 9 juni 2018

Woorden die er wel bij pasten


Geïnspireerd op dit korte filmpje van So Sonia, wiens video's altijd kleine kunstwerkjes zijn.


Ze was hier eerder geweest. Je kon het nog zien aan de geplette grassprieten die haar schoenen in de bloemenzee hadden achtergelaten. Ze plaatste haar blote voeten zorgvuldig op precies dezelfde plek en sloot haar ogen. Diep uit haar borst kwam een laag geluid, een melodie die haar ter plekke te binnen schoot, die paste bij hier. Er was kalmte. In haar hoofd en buik en benen. Het was niet moeilijk om te glimlachen, en dus deed ze dat, eerst met haar mondhoeken en daarna ook met haar ogen. Ze voelde dat ze glimlachte met haar hele lichaam, ook al wist ze dat dat eigenlijk niet kon.
En toch was het niet hetzelfde.


Is het mogelijk om een moment in de tijd een tweede keer mee te maken? Precies op dezelfde manier? Ze tuurde door haar wimpers en keek voor het eerst verder dan ze al die keren daarvoor had gedaan en dat was het moment waarop ze besefte. Echt besefte. Ze besefte zich dat de grassprieten overal even groen waren, dat de madeliefjes die tot hoever ze kon zien allemaal net zo in de wind dansten als degene die ze al achter zich had gelaten. En ze besefte zich dat het zetten van een stap vooruit niet eng was omdat alles daar nieuw was maar omdat zij zelf in wezen anders was. Dit moment voelde vertrouwd onvertrouwd omdat alles hetzelfde was behalve zij. En dat was het moment waarop ze voor het eerst haar voeten op durfde te tillen en niet achter maar voor haar neer liet komen.

Het gras voelde verfrissend maar niet koel, want de zon had er al die tijd op geschenen, alsof ze warm verwelkomd werd. Haar lichaam glimlachte opnieuw en ze kreeg de neiging om nog een stap te zetten, want hoewel achter goed voelde voelde vooruit beter, en dus deed ze dat. En daarna nog een keer, en nog een keer, net zo lang tot ze niet liep maar rende en het voelde alsof ze vloog. Ze was hier nog nooit geweest, want het gras stond nog recht overeind, maar ze plaatste haar voeten zorgvuldig op de groene sprieten.
Ze was hier niet eerder geweest, en het was een beetje eng, maar het enige dat ze ervoor hoefde te doen was blijven ademen.


Ken jij de filmpjes van So Sonia al?

(Zo nee, ga je als de wiedeweerga abonneren :))

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

|