Mijn niet perfecte tekenboekje • Update #1

Ik voel de ogen van mijn zusje op mijn tekenboekje rusten. 'Wat wórdt dat ooit?'. Ehm. Ja. Bomen eigenlijk. Maar met die opmerking begin ik zelf ook te twijfelen of het er nou meer als bomen of bergen uitziet. 'Bergen', zeg ik daarom maar gewoon. 'Oh, ik vind het er eigenlijk meer op bomen lijken', zegt mijn zusje dan. Korte stilte. 'Dan worden het wel gewoon bomen', mompel ik, me nog dieper over mijn schets buigend. Met een beetje verf hier en daar gaat het misschien nog ergens lijken. Hoop ik.

Kijk, als dit een gewoon schetsboekje was had ik die bladzijde er al lang uit gescheurd, maar sinds ik in een optimistische bui besloot dat ik nooit iets uit dit specifieke boekje mag scheuren (zie deze post) is dat geen optie. Hooguit een beetje gummen. Wel jammer dat dat met verf niet werkt.
Toch heb ik tot nu toe, perfectionistisch als ik misschien ook ben als het om tekenen of schilderen gaat, de verleiding weerstaan.
Nu het vakantie is heb ik lekker veel tijd om eens flink wat te kliederen in mijn boekje. Ik heb zelfs mijn kleurpotloden er eens bij gepakt en ook mijn schilderspalletje weer uit de kast getrokken.

(Update: het zijn bomen geworden)

Bij het maken van de laatste tekening had ik weer even het idee dat ik op de basisschool zat. Lekker even gedachteloos kleuren (of moet ik zeggen krassen) met potloden van baggerkwaliteit die ik ergens in een hoekje van mijn kamer vond, maar waarvan je dat niet eens meer door hebt als je er eenmaal mee bezig bent. 

Het is niet zo'n lange update dit keer, maar deze vakantie kom ik vast nog wel ergens aan meer tekentijd toe. Je kunt ook mijn nieuwe instagram account in de gaten houden (doe net alsof je deze zeer subtiele reclame niet opmerkt) voor kleine teken- en schilderupdates en meer .

Houden jullie een teken/schilder/creatief boekje bij? Ik vind het leuk om jullie creaties ook te zien!

Verder lezen

Snail mail • Pakketjes blijheid op de deurmat

Post zie ik als een soort cadeautje dat uit de brievenbus valt. En dan doel ik niet op die gezellige blauwe belastingenveloppen of het wekelijks reclamepakket, nee, dan bedoel ik de ansichtkaarten, brieven of lieve verjaardagswensen die iemand speciaal voor mij op de post heeft gedaan. Het ouderwetse van zomaar even een brief opsturen is naar mijn idee veel leuker dan gewoon even een appje verzenden, zo'n opgestuurde kaart heeft dan toch net even iets meer betekenis dan een whatsappberichtje dat binnen twee seconden verstuurd is.

Nu was ik al bekend met het concept penvrienden en jarenlang heb ik fanatiek heel wat brieven uitgewisseld met penvriendinnetjes uit alle hoeken van Nederland, maar het begrip 'snail mail' (de naam alleen al is leuk) was tot voor kort nog geheel nieuw voor me. Misschien heb je er ooit al eens van gehoord, misschien ook niet, maar wat het kort gezegd nu precies inhoudt is het versturen van prachtig versierde enveloppen gevuld met allerlei kleine knutselwerkjes, briefjes en (zelfgemaakte) cadeautjes voor de ontvanger.
Na het lezen over deze voor mij nieuwe (en geweldig leuke) vorm van post versturen was mijn enthousiasme gewekt en van de week deed ik al mijn eigen eerste poging tot het versturen van een heuse snail mail. Voor het echte werk moet je op pinterest zijn, maar mocht je de probeerselen van een postliefhebbend bloggertje willen zien, scroll dan gerust wat verder.

Ondertussen is de enveloppe op de bus naar een penvriendinnetje ergens in Roemenië en wordt hopelijk onderweg niet nat, want deze snail mail was voor mij meteen weer een excuus om mijn nieuwe aquarelverf uit te proberen voor de bloemetjes op de enveloppe en die verf is natuurlijk alles behalve watervast. Lekker slim weer, maar goed.

Hebben jullie zelf al eens een snail mail verstuurd?

Verder lezen

Nieuwste aanwinst • Aquarel schilderspalet

Schilderen heeft voor mij altijd een beetje iets magisch gehad. Kleuren aanbrengen op papier, mengen, lijnen iets dikker maken, dan weer iets dunner en voilá, binnen de kortste keren staat er een prachtig kunstwerkje op papier. Tot nu toe deed ik al mijn schilderswerkjes met zo'n waterverfpalet dat je op school in de eerste klas krijgt, maar voor mijn verjaardag kreeg ik van mijn ouders het echte werk: Een doosje van Gogh aquarelverf. Met de twaalf sterk gepigmenteerde kleuren die het palet bevat kan ik mijn schildersblokken eindelijk weer wat nieuw leven in blazen. Van de week deed ik al een eerste poging...

Ik raak er steeds meer van overtuigd dat schilderen veel fijner is dan tekenen. Gewoon kleurtjes toveren met je kwast en die vervolgens heel subtiel in elkaar laten overlopen (of word ik nu iets te filosofisch). Hele portretten zal ik wel nooit kunnen maken, veel te precies en eerlijk is eerlijk, veel te moeilijk voor mij. Maar dat is nu juist het leuke aan creativiteit, alles mag en alles kan. Zo abstract of realistisch als je zelf maar wil.

Verder lezen

Eerste probeersels met de Canon 1200D • Photography

'Oh, had ik nou maar zo'n echte spiegelreflexcamera!', ik hoorde het mezelf elke keer weer zeggen wanneer ik bij memorabele fotomomentjes alleen mijn telefoon uit mijn zak kon toveren om taferelen vast te leggen die toch écht voor een mooie spiegelreflex weggelegd waren. Een mooie portretfoto, een van de vele foto's die ik van mijn hond schoot of een boeket prachtige bloemen komen toch net even iets minder mooi uit met een mobieltjescamera dan met die van een proffessionele.

Gelukkig kan ik mij sinds woensdag officieel de trotse bezitster van mijn eigen spiegelreflexcamera noemen. Als echt amateurtje klikte ik er de afgelopen dagen lekker op los om alle knopjes te ontdekken en uit te testen. Met onderstaande foto's als eerste resultaat. Ik zal er vast om lachen over een tijdje, maar hé, zonder beginnersgestuntel kom je er nooit!

Wat denken jullie van mijn eerste kiekjes met de spiegelreflex?

Verder lezen

Mijn niet perfecte tekenboekje

Dat ik graag teken is geen geheim en dat ik daarin nogal perfectionistisch ben ook niet. Dat die twee samen vaak resulteren in proppen papier met daarop in mijn ogen niet-perfecte tekeningen is dan weer net iets minder. Maar voor dit probleem vond ik een oplossing. Ik kocht een tekenboekje waarin ik kan tekenen, schetsen, schilderen en krassen zoveel ik wil. Onder één voorwaarde, 'mislukte' exemplaren mag ik er niet uit scheuren. Tot nu toe is die neiging er nog niet geweest, moet ik zeggen, maar mij kennende... In dit artikel laat ik jullie de voorlopige resultaten zien.

Zijn jullie ook zo perfectionistisch als het op tekenen aan komt?

Verder lezen