After the rain • Photography

 Als kleine pareltjes komen regendruppels met duizenden tegelijk uit de hemel vallen. De lucht is grijs en wolken vormen een overkapping die eens in de zoveel tijd enkel een klein straaltje zonlicht doorlaat. Water stroomt door de dakgoten en over het zeil van paraplu's die ter bescherming uit de kasten tevoorschijn zijn gehaald. Tegen de avond toont de hemel haar stille kant. De laatste druppels vallen en de natte wereld om ons heen is het enige dat overblijft. 

'Tine, laat jij de hond nog even uit?', roept mijn moeder vanuit de keuken. Ik weet al bij voorbaat dat ik toch geen keuze heb, dus zuchtend trek ik mijn jas van de kapstok. Datzelfde moment krijg ik een ingeving. Ik ren de trap op, gris mijn camera van de stoel die vol met kleding ligt (iedereen heeft wel zo'n rommelstoel, toch...?) en ben binnen enkele seconden weer beneden, opeens een stuk vrolijker dan daarvoor. 

Als een echte multitasker ben ik vervolgens enthousiast naar buiten gestapt en maakte ik foto's met om mijn rechterarm een hondenriem en in mijn handen een camera.

Lekker iemand anders' heg fotograferen.

Ik vond een slak, of eigenlijk, mijn hond vond een slak. Daarbij komt ook dat mijn hond het liefst op van alles kauwt (waaronder slakken). Op het nippertje wist ik het slakkenbeestje van de ondergang te redden.

Hoi, meneer hommel. Fijn dat je zo stil bleef zitten toen ik foto's probeerde te maken.

Die camera in mijn handen voelt soms nog steeds een beetje onwennig aan, máár ik begin het al een beetje onder de knie te krijgen. Het helpt dat bloemen, brievenbussen en heggen niet van die onverwachtse bewegingen maken (zie je het al voor je?). Hommels bakken daar helaas iets minder van, of misschien beter verwoord, ik bak er niet zoveel van wild bewegende hommels te fotograferen. Ach, volgende keer beter.

-Tine

Verder lezen

Lazy sunday afternoon • Schilderen

Gewapend met een kop thee, kwasten, schetsboekjes en waterverfpalet zitten ik en mijn zusje op zondagmiddag aan de keukentafel. Ik aan de ene kant, zij aan de andere. We dopen onze kwasten in de plastic bekertjes die als verfwaterpotjes dienen en met een rustig muziekje op de achtergrond dansen onze kwasten over het papier, terwijl buiten regen zachtjes tegen de ramen tikt.

Door Leonie (mijn zusje)

Door mij

Ik blijf het fijn vinden om te schilderen en ik merk ook dat hoe vaker ik kleine werkjes maak, hoe minder perfectionistisch ik erover ben. Beetje uitgeschoten bij de neus? dan wordt die nu gewoon iets groter in plaats van dat ik de hele tekening meteen maar tot een propje maak en met een boogje in de prullenbak mik. Het hoeft niet per se perfect te zijn, ik vind het nu juist leuk om te zien hoe mijn schetsje eruit zal komen te zien als ik per ongeluk de ogen of de mond net iets anders gepositioneerd heb dan ik vooraf gewild had. Misschien kom ik er ooit nog eens helemaal vanaf, dat perfectionisme (maar gok er maar niet op).

Schilderen jullie ook wel eens in je vrije tijd?

- Tine

Verder lezen

Een high tea in het zonnetje

Op zijn Engels een heuse high tea houden, dat leken mij en mijn vriendin wel wat om onze verjaardag mee te vieren. Afgelopen woensdag trokken we dus enthousiast de ovenhandschoenen uit de kastjes om als volleerde keukenprinsessen (maar dan iets meer het omgekeerde van dat) heerlijke hapjes op tafel te toveren. De dag van tevoren sloegen we al allerlei soorten pakken mix in, want zelf beslag maken zie ik mij dan nog weer net niet doen. zodat we de ochtend voor het high teaen de keuken onveilig konden maken. Letterlijk en figuurlijk, er zijn geen branden uitgebroken, maar de keuken eindigde bezaaid met suiker en scherpe messen die overal rondslingerden en ik verbrandde mijn arm aan een ovenplaat terwijl ik gewoon handschoenen aan had, maar dat terzijde. 

Met de hulp van mijn zusje (die in tegenstelling tot mij en mijn vriendin wel gewoon met ovens, messen en mixers om kan gaan) hebben we een tafel vol met heerlijke zoetig- en hartigheden klaar weten te zetten waar we later die middag met de rest van ons vriendengroepje lekker van hebben zitten genieten in het zonnetje dat besloot dat het eindelijk weer eens tijd was voor een beetje warmte in Nederland. En dat was het ook wel zo onderhand, leve het warme weer zonder regen.

Mocht je je afvragen wat er in die superdeluxe uitziende minicakevormpjes zit die mijn zusje heeft gemaakt (ik had heel graag gezegd dat ik het zelf had gedaan maar ehm, hopeloos geval hier), het zijn kleine stukjes brownie en minicupcakes met bosvruchtjes erin en daarbovenop een beetje botercrème met granaatappelpitjes die we blijkbaar nog ergens in de vriezer hadden liggen. Daaromheen liggen appelflapjes die ik wel zelf heb gemaakt (ik lijk nu heel trots maar dat ben ik eigenlijk ook wel) en we hebben qua hartigheden nog wrapjes en sandwiches weten te maken.

Voor de vorm hebben we er met de tweeëntwintig graden die het buiten was nog maar een kopje thee bij genomen, maar voor de rest was het sinaasappelfruitwater vooral populair.

Aan het eind van de middag was álles op. Echt alles. En ik maar denken dat we te veel hadden ingeslagen. Misschien heb ik ons vreetvermogen onderschat, maar ik hou het er wel gewoon op dat het vast erg lekker was en dat het daarom allemaal op was, klinkt een stuk leuker.

Welke hapjes zouden jullie zelf bij een high tea maken?

Verder lezen

The art of creativity

Sometimes creativity is being your own canvas. If you can't paint the world the way you want it, turn it the other way around and dare to let earth, water and sky color in your skin for you.

Creativiteit heeft waarschijnlijk voor iedereen een andere betekenis. Of misschien beter verwoord, creativiteit wordt door iedereen op zijn eigen manier net iets anders ervaren, opgedaan en geuit. Misschien vind je het enorm creatief hoe iemand een boek heeft geschreven met een verhaallijn die in de verste verte niet lijkt op wat je tot nu toe gelezen hebt, of misschien vind je de zoveelste replica van een schilderij van Van Gogh wel bijzonder creatief, hoewel er daar waarschijnlijk al duizenden van zijn -maar déze ene heeft zulke mooie details.

Heel vaak zie ik dingen voorbij komen waarvan ik denk: hoe kómen ze erop? Neem bijvoorbeeld van die pinterest creaties (je ziet nu vast zo'n perfecte diy of receptje voor je, hou dat beeld even vast), die toch altijd mislukken als je zelf eens een poging waagt ze na te maken. Ik probeer ze bij voorbaat al niet, van die ingewikkelde to good to be true (of in dit geval moeilijk in plaats van goed) diy frutseltjes. Dan zeg ik tegen mezelf dat ik zoiets toch niet kan en al zeker nooit zelf kan bedenken, daar ben ik nu eenmaal niet creatief genoeg voor. Ik neem wel een pak appeltaartmix van de supermarkt waarmee ik wél instaat ben een eetbaar taartje in elkaar te flansen.
Maar als ik er dan nog eens over nadenk en bedenk dat ik sowieso al geen knutsel- of keukenprinses ben is het zo gek nog niet dat ik daar eigenlijk helemaal niet zo creatief in ben.

Maar goed, met in gedachten dat ik toch nooit het nieuwste kersen-meloen-cheesecake recept uit zal vinden (deze combinatie van ingrediënten alleen al is waarschijnlijk niet te eten), bedenk ik me ook dat creatief zijn niet per se creërend, origineel zijn of zelfs maar mooi hoeft te zijn. Creativiteit kan je overal in stoppen en overal uit halen. Creativiteit is out of the box denken (ook weer zo'n lekker begrip dat iedereen anders interpreteert) en creativiteit is een kunst op zich.

'The art of creativity' is de titel van deze post, en eigenlijk vind ik dat zelf ook al een beetje vaag klinken. De creativiteit van creativiteit, had ik ook kunnen zeggen (maar eerlijk, dat klinkt wel een beetje stom). Want eigenlijk komt het erop neer dat ik het al knap bijzonder vind als je überhaupt creatief kunt zijn, maakt niet uit op welk vlak. En ik denk ook dat wij mensen vaker creatief zijn dan we zelf denken en zelfs al lukt het je niet dat super ingewikkelde pinterest cakerecept te maken en lijkt het achteraf meer op een in elkaar gezakte pudding, dan heb je er toch nog iets van weten te maken en al kom je er daarna achter dat je per ongeluk een heel pak boter in plaats van een halve hebt gebruikt, dan heb je ook maar mooi uitgevonden dat dat toch écht niet te eten is. Per ongelukke (ik heb echt geen idee of dat een woord is) creativiteit vind ik immers ook creativiteit.

En dan kom ik vervolgens onvermijdelijk toch ook op het cliché dat iedereen toch wel ergens goed in is. De een kan prachtig schrijven (en maakt mij daarmee heel jaloers), terwijl de ander tekent alsof er een foto afgedrukt staat. Je creativiteit kwijt kunnen aan iets waar je goed in bent en daar steeds beter in worden vind ik heel bijzonder.
Ik zei schreef het al, creativiteit is een kunst opzich en dat is hoe ik het in mijn geval het best verwoord (want mijn schrijfkunsten zijn soms een beetje beperkt).

The art of creativity, ik laat het voor zichzelf spreken.

Wat zien jullie als creativiteit?

Verder lezen